ความเปราะบางของอาชีพนักกีฬา: การขาดระบบลีกอาชีพที่เข้มแข็งทำให้นักกีฬาไม่มีความมั่นคงในรายได้ เส้นทางอาชีพสั้น และมักประสบปัญหาหลังเกษียณจากการเป็นนักกีฬา
โครงสร้างพื้นฐานไร้มาตรฐาน: สนามกีฬาและพื้นที่ออกกำลังกายจำนวนมาก ขาดการดูแลรักษา ทิ้งร้าง หรือก่อสร้างไม่เสร็จจากปัญหาการทุจริต จึงขาดพื้นที่ออกกำลังกายที่ได้มาตรฐาน ทั้งเพื่อการแข่งขัน การฝึกซ้อม และกิจกรรมนันทนาการของประชาชน
ระบบอุปถัมภ์และคอร์รัปชัน: การคัดเลือกนักกีฬาและการบริหารงบประมาณที่ขาดความโปร่งใส ทำให้ทรัพยากรไปไม่ถึงตัวนักกีฬาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย
การสูญเสียโอกาสทางเศรษฐกิจ: ไทยยังไม่ได้ใช้ประโยชน์จาก "การท่องเที่ยวเชิงกีฬา" (Sport Tourism) อย่างเต็มที่ โดยเฉพาะการจัดอีเวนต์ระดับโลกในเมืองรองเพื่อกระจายรายได้และกระตุ้นเศรษฐกิจท้องถิ่น
เราเสนอพัฒนาการกีฬาของประเทศไทย 4 ข้อ
ส่งเสริมกีฬาอาชีพในประเทศ ผ่านการอุดหนุนงบประมาณเพื่อสนับสนุนลีกการแข่งขันสำหรับกีฬาประเภททีมที่ได้รับความนิยมในประเทศไทย เช่น ฟุตบอล วอลเลย์บอล บาสเกตบอล
พัฒนาระบบเยาวชน ผ่านการสนับสนุนโรงเรียนกีฬาของรัฐ และอคาเดมีกีฬาของเอกชน และจัดการแข่งขันกีฬาเยาวชนในระดับชาติเป็นประจำทุกปี เพื่อให้เยาวชนได้มีเวทีสำหรับการแข่งขันเป็นประจำ
เชื่อมโยงกีฬากับการท่องเที่ยว สนับสนุนการจัดการแข่งขันกีฬาที่ทั้งนักกีฬาและประชาชนทั่วไปสามารถเข้าร่วมแข่งขันได้ จัดทั้งในเมืองหลักและเมืองรอง เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว เช่น งานวิ่ง ไตรกีฬา โดยจัดให้สอดคล้องกับมาตรฐานของการจัดงานกีฬาระดับสากล
ยกระดับสนามกีฬาให้ได้มาตรฐาน สำหรับการแข่งขันระดับนานาชาติ และปรับปรุงสนามกีฬาเพื่อการนันทนาการให้ตอบสนองต่อการใช้งานของคนในท้องถิ่น
1. สนับสนุนงบประมาณเป็นเงินอุดหนุนเฉพาะกิจให้กับสมาคมกีฬาเป้าหมาย เพื่อสนับสนุนสโมสรกีฬาในสังกัด ทั้งนี้ อาจทำในรูปแบบการซื้อลิขสิทธิ์การถ่ายทอดสด และถ่ายทอดสดผ่านช่องโทรทัศน์ของรัฐ เพื่อให้สมาคมกีฬานั้นมีงบประมาณที่จะแบ่งผลประโยชน์ให้สโมสรกีฬาแต่ละแห่งใช้ในการบริหารจัดการทีม
2. จัดการแข่งขันกีฬาเยาวชนระดับชาติเป็นประจำทุกปี เพื่อให้เยาวชนมีการฝึกซ้อมและการแข่งขันอย่างต่อเนื่อง โดยมีรายการกีฬาที่รัฐบาลให้ความสำคัญ เช่น ฟุตบอล แยกออกมาต่างหาก
3. มืออาชีพจัดงานมาตรฐานสากล ใช้งบประมาณจัดจ้างเอกชนที่มีคุณสมบัติ ได้รับการรับรองโดยองค์กรระดับสากล ในการจัดการแข่งขันกีฬาเพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยว
4. จัดกลุ่มและฟื้นฟูสนามกีฬา ใช้งบประมาณในการปรับปรุงสนามกีฬาแต่ละประเภทให้สอดคล้องกับเป้าหมาย แบ่งเป็น
สนามกีฬาเพื่อการแข่งขัน: ลงทุนยกระดับเทคโนโลยีและมาตรฐานให้รองรับการแข่งระดับนานาชาติ
สนามกีฬาเพื่อการนันทนาการ: เน้นความสะอาด ปลอดภัย และการเข้าถึงง่ายของคนในท้องถิ่น โดยมีงบประมาณดูแลรักษาที่ชัดเจน ไม่ปล่อยให้ทิ้งร้าง